Gdyby komuś przyszło do głowy podreptać śladem czerwonych znaków może przyda mu się trochę materiałów, z których sam korzystałem...

Niezwykle pomocna okazała się relacja Jarka Kardasza z zimowego przejścia: "GSB zimą". W sieci sporo jest opisów wakacyjnych wypraw (dobry przykład, albo tu), jednak żadna nie daje pełnego obrazu tego, co może nas czekać na szlaku zimą. "GSB zimą" uznałem za przydatny do tego stopnia, że wyposażyłem swój przyciężkawy plecak w jego kieszonkową wersję. Nieraz zdarzało mi się po nią sięgać, bywało nawet, że poprawiała mi humor (polecam przeczytanie fragmentu z Bartnego w mojej i Jarka wersji).

Kawałek całkiem dobrego materiału do analizy daje nawet Wikipedia. Wiele pożytecznego wyciągnąłem też z tej stronki.

Pisałem, że po drodze używałem GPS'a. Owszem, owego GPS'a "załadowałem" mapami TOPO PL 100. Dlaczego tymi a nie na przykład GPMapa TOPO, bo wedle mojej niezwykle subiektywnej oceny TOPO PL 100 bije wszystkie inne na głowę i jest po prostu najlepsza. Gorąco polecam.

A coś mojego autorstwa? Prócz swojej relacji, mogę zaproponować "spis dupochronów", czyli nie tylko listę telefonów kontaktowych do schronisk i kwater przy trasie (trochę zajęło jej skompletowanie), ale i cały GSB w czasach. Dokładniejszy niż ten na Wiki. Spis sprawdzony w warunkach bojowych.

Postaram się też uzupełnić galerię o zdjęcia razem ze zlokalizowaniem ich na mapie googla.
Gdyby ktoś miał jakieś pytania szczegółowe chętnie odpowiem.