Na Hali Górowej (meta Rajdu Nocnego 2010) przygotowania pełną parą. Wszyscy zakasali rękawy i wzięli się ostro do pracy, bo przecież lada chwila zjawią się tu nieprzebrane rzesze przemokniętych i wygłodzonych turystów żądnych kubka gorącej herbaty, pałających niepowstrzymaną chęcią dorwania się do gara pachnącej domową kuchnią fasolki. A po beskidzku zakasywanie rękawów wygląda mniej więcej...

Po raz kolejny tej nocy podnoszę ciężkie powieki, po raz kolejny zmusza mnie do tego konieczność przewalenia się na drugi bok. Leżę na betonowej posadzce, a wojskowa karimata to nie materac z Ikei. Każda, nawet najwygodniejsza pozycja prędzej czy później staje się nie do zniesienia. Wieczorem odgarnąłem spod legowiska co większe kawałki gruzu. Przynajmniej teraz żadne "ziarnko grochu" nie wbija mi się w plecy.

Impedancja wprawdzie dalej leży i kwiczy, lecz czymże jest ona wobec zamiłowania do pofałdowanych krajobrazów. Całe wieki minęły od mojej ostatniej wizyty w górach, a dokładnie 45 dni i 22 godziny. Zacząłem już nawet odczuwać negatywne skutki choroby nizinnej (takie przeciwieństwo choroby wysokościowej). Desant z samochodu osobowego marki kompletnie mi nieznanej (bo się nie znam, wiem jak maluch wygląda, ale to maluch nie był) nastąpił około osiemnastej w Zawoi Centrum. Dzięki uprzejmości kolegi, który jechał w tym kierunku, nie musiałem korzystać ze środków komunikacji publicznej. Wymyśliłem sobie, że przenocuję dziś w chatce studenckiej Pod Solniskiem, czyli że przede mną 3 - 4 godziny orzeźwiającego spaceru po ciemku, bardzo przyjemnym zielonym szlakiem. Polecam...

Trwa sesja, wszyscy rozsądni studenci się uczą, a mnie nosi. Dobra idę do roboty, bo mnie impedancja falowa w światłowodzie ściga.

No dawno mnie w górach nie było. Ledwo rozpakowałem się po "GSB na zimno", a już wypadałoby się pakować - guzik. Biorę śpiwór pod pachę, jeden kijek trekingowy w łapę i jestem gotowy do drogi. Czy Fasolka udana? Głupie pytanie, Fasolka to cytując za słownikiem PWN: 1. «roślina uprawiana ze względu na jadalne nasiona i strąki»; 2. «coroczne spotkanie przy slajdach, udana impreza ludzi gór».

Wprawdzie start "GSB na zimno" zaplanowany jest za miesiąc, ale jakbym sobie teraz jakieś kuku poczynił,
wielce byłbym tym faktem zmartwiony. Dlatego ten łikend - dmuchając na zimne rekreacja Pod Potrójną.

Miał być morderczy tour po Sudetach - wyszła impreza w Cieszynie...

A Gorce to są jednak najpiękniejsze. Postanowiłem zatem utwierdzić w tym przekonaniu rodzonego brata...

Idę sobie po kolana w śniegu (bo spadł niedawno, jakby ktoś nie wiedział) i nie jestem pewien czy dobrze idę, gdy nagle, ni stąd ni zowąd, zupełnie niespodziewanie i ku memu wielkiemu zaskoczeniu, czuję... że ktoś się zbliża...

Tytuł dość szumny zważywszy na to, że ów wschód...